India in het algemeen
India is een land in zuid Azie, de hoofdstad is New Delhi. In India worden lokaal veel verschillende talen gesproken. De belangrijkste taal is het Hindi. Het Hindi is de enige officiële taal. In india betalen zij met de Indiase roepie. 1 Indiase roepie staat gelijk aan 0.0125456 euro.
Indische vlag
De vlag van India wordt de Tiranga genoemd (driekleur in het Hindi). De vlag bestaat uit drie horizontale banden: saffraan van boven, wit in het midden en groen onderaan. In het midden staat een blauw Asoka Chakra (wiel) met 24 spaken. De 24 spaken staan symbool voor de 24 uren die er in één dag gaan. Ook iedere kleur van de vlag symboliseert iets. Wit voor vrede, saffraan voor moed en groen voor voortvarendheid.
Cultuur van India
India is een van de grootste en meest bevolkte landen ter wereld en een uiteenlopende samenleving vol tegenstellingen. De Indiase cultuur is een mengeling van verschillende golven van immigraties die voornamelijk het noorden van het land beïnvloed hebben.
Indiase eetgewoontes
De verschillende godsdiensten in India (waarvan de belangrijkste het hindoeïsme en de islam zijn) hebben een grote invloed op de Indiase keuken. De (rundvee) koe is volgens het hindoeïsme een heilig dier en daarom zullen hindoes geen rundvlees eten. De islamieten zullen daarentegen geen varkensvlees eten omdat zij een varken als onrein beschouwen. Omdat veel hindoes vegetariër zijn, zijn er weinig gerechten met vlees. Indiërs eten zittend op de grond en altijd met hun rechterhand. Traditioneel eet men in India met de rechterhand. De linkerhand raakt het eten nooit aan want dat wordt als onrein beschouwd. Voor het eten wassen de Indiërs ook hun handen en gezicht. Praten tijdens het eten India is niet gebruikelijk.
Beleefdheidsregels
Belangrijk in de Indiase cultuur: De Indiase mensen groeten traditioneel met een Namasté, waarbij de handen gestrekt met de palmen tegen elkaar worden gebracht voor het voorhoofd. Hoe hoger je de handen houdt, hoe meer respect je toont. In India is het ook geaccepteerd om een hand te geven. Uit aanspreken van iemand met 'sir' of 'madam' toont van respect. Het uitspreken van ‘boss’ richting iemand is geen teken van respect. Het verheffen van je stem wordt als onbeleefd ervaren, ook niet als iets niet naar de zin gaat. Vraag liever naar een hoger geplaatst iemand, omdat het delegeren van beslissingen niet tot de sterke kanten behoort van een Indiase organisatie. Wanneer je een cadeau geeft of krijgt, worden cadeaus niet meteen opengemaakt. Het tonen van gretigheid wordt als een slechte eigenschap gezien.
Persoonlijke relaties
De familiebanden zijn belangrijk in het dagelijks leven in India. Het opbouwen en onderhouden van persoonlijke relaties is dan ook cruciaal. Een Indiër doet namelijk alleen zaken met bekenden. Veel bedrijven zijn eigendom van families en hebben hoofdzakelijk familieleden in dienst.
Communicatie
Gesprekken over koetjes en kalfjes zijn een vast onderdeel van het leven in India. Wanneer je in gesprek bent met een Indiaas iemand, wordt het hemd van je lijf gevraagd over allerlei privézaken. Dit kan voor een Nederlander confronterend overkomen en het is de Indiase manier van mensen beter leren kennen. Daarnaast communiceren Indiase mensen niet direct zoals wij in Nederland gewend zijn.
Onze directe manier van communiceren wordt, met name handig als je relaties in India wilt opbouwen, als uitermate onbeleefd ervaren. In India worden charme en humor gewaardeerd. Datzelfde geldt ook voor complimenten en vleierij.
Cultuurverschil met Nederland
Een van de grote cultuurverschillen en communicatieverschillen tussen India en Nederland is het gebruik van ja en nee. Om te beginnen wordt 'ja' niet aangeduid door te knikken, maar door de kin snel heen en weer te bewegen, waardoor het hoofd gaat 'wiebelen' (in het begin wordt je er gek van, maar na verloop van tijd neem je het zelfs over). Ten tweede heeft 'ja', gewiebeld of gesproken een veel bredere betekenis. Naast 'ja' kan het 'jaja' betekenen, ofwel 'het is begrepen', of zelfs zoiets als 'dat klopt misschien' of 'ik heb u verstaan, maar ben niet geïnteresseerd'. 'Nee' is een woord dat de Indiase mensen niet lekker op de tong ligt. Als ze je er neutrale informatie mee kunnen verstrekken dan zullen ze dat nog wel doen, of ze zullen om je vraag heen draaien.
Zakelijke gebruiken
De zakelijke verhouding is formeel en hiërarchisch. De baas neemt de besluiten. De juniormedewerkers krijgen duidelijke instructies. Ruimte voor eigen inbreng is er nauwelijks. Er is een grote vorm van bureaucratie.
Gepaste en zakelijke kleding is wenselijk. Door de hitte in India is kleding aangepast aan het klimaat.. Neem beloftes niet al te serieus. Hier wijken de Indiërs regelmatig van af. Zet je afspraak twee weken van te voren vast in de agenda. Voordat er een besluit is genomen gaan er veel afspraken en opties heen en weer. Dit veroorzaakt veel vertraging.
Communicatie
De Indiër hecht waarde aan formele titels en correspondentie op het juiste niveau. Aanraken naast een eerste handdruk is niet wenselijk. Langdurig oogcontact is ook niet gewenst. Zeker niet wanneer u spreekt met iemand van een hogere of lagere status. Het beste is gesprekken over gevoelige thema’s als religie, armoede en immigratie te vermijden.
Zakelijke bijeenkomsten
Plan de vergadering niet eerder dan halverwege de ochtend. Het is normaal om iets te laat te arriveren. Let op je lichaamstaal. Vermijd 'agressieve' houdingen zoals handen over elkaar, handen op de heupen, voeten op de meubels en wijzen naar een persoon. Zeker niet met de linkerhand wijzen, dit wordt als onrein gezien.
Relatiegeschenken
Het uitwisselen van kleine en eenvoudige geschenken is wenselijk. Echt zakendoen komt pas voor nadat er ook een bezoek is gebracht aan de locatie van de zakenpartner. Pas dan is er sprake van een zakenrelatie.
Maak jouw eigen website met JouwWeb